متن نامه به قرار زیر می باشد:
جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران،
احترام و سلام ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر (گوهردشت کرج ) را پذیرا باشید ،
این زندان متاسفانه با ۲۵۰ تن زندانی عقیدتی و سیاسی که حدود ۴۰ تن زیر حکم اعدام ، ۲۰ تن حبس ابد و تعداد کثیری از آنها با دارا بودن بیش از ۱۰ سال زندان و تبعید از سراسر کشور، به زندانی جهنمی تبدیل شده و زندانیان از تمام حقوق قانونی و اولیه خود محروم هستند.
آنچه در طی سالیان اخیر تاکنون بر سر زندانیان سیاسی آمده است نیازی به توضیح ندارد. دادرسیهای ناعادلانه و عاری از استانداردهای حقوقی لازم نظیر حق برخورداری از وکیل ، عدم پاسخگویی مقامات قضایی به دفاعیات متهمان ، الزامات تعهد به رعایت عناصر مجرمانه در اتهامات وارده، بازداشتهای موقت و ایام حبس انفرادی بلند مدت، اعمال انواع شکنجه های جسمی و روانی بر متهمین سیاسی و خانواه ها، طرح سوالات القایی در بازجویی ها، بازجویی با چشم بند توام با تحقیر و هتک حرمت متهمین، و بسیاری از اموری بودند که تاکنون بسیاری از زندانیان سیاسی با آن روبرو بوده اند.
و لازم به یادآوری است که در طول چند سال اخیر تعداد زیادی از همبندیان در اثر شکنجه و بدرفتاری دچار مرگهای مشکوک در زندان ها شده اند که می شود نام زنده یادان منصور رادپور، امیرحسین حشمت ساران، عبدالرضا رجبی، اکبر محمدی، افشین اسانلو، علیرضا کرمی خیرآبادی، و اعدامهای فله ای و غیرقانونی مثل اعدام علی صارمی و فرزاد کمانگر ، تعداد ۶ تن از زندانیان عقیدتی اهل سنت و اینک حدود ۱۲ تن دیگر در لیست سیاه قوه قضاییه هستند. از جمله زانیار و لقمان مرادی و هوشنگ رضایی .
حدود ۳ سال است که از تلفن ، ملاقات حضوری ، مرخصی های درمانی و دیدار با خانواده و بستگان محروم هستیم. و به نام شرایط ویژه و به بهانه های غیر واقعی ،تعداد دستگاه موسوم به پارازیت را در اطراف حیاط هواخوری زندان نصب گردیده که همه می دانیم این دستگاهها چه صدماتی به جسم و روان و روح انسانها می زند. ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به جهت پیگیری این موضوع از طریق جنابعالی و همکارانتان در سازمان ملل تصمیم به نوشتن نامه ای به جهت بازگو کردن حقایق پنهان رنجها و دردهای خود و همچنین خانواده هایمان هستیم که در بندهای ذیل به آن اشاره می گردد. از جنابعالی مصرانه درخواست پیگیری و رسیدگی داریم .
۱ـ نصب و راه اندازی دستگاههای سرطان زای موسوم به پارازیت که به اعتراف مسئول محیط بهداشت و زیست صدمات شدید روحی ، روانی و جسمی به همراه دارد. عاملیت مستقیم ضررهای ناشی از این دستگاهها باعث صدمه زدن به DNA و موجب تغییرات ژنتیکی است.دومین اثر تخریبی آن به گفته محققان و مسئولین مربوطه آسیب رسانی به بافتهای مغز و اعصاب است که اگر این تخریب طولانی باشد خطرناک گزارش شده ، جهش ژنتیکی و ایجاد تومور ، اختلال در حافظه و تمرکز ، سرگیجه و به گفته ای هیچ ارگانی در بدن در برابر امواج در امان نخواهد بود.
۲ـ هواخوری سالن ۱۲ ، ۲ سال است که ۲ ساعت بوده این در حالیست که طبق آیین نامه سازمان زندانها از ساعات اولیه صبح تا غروب تعریف شده است.
۳ـ فضای سرانه زندانی که می بایست از ۱۲ متر باشد فقط حدود ۵\۲ متر است
۴ـ غذا بسیار بی کیفیت و غیر استاندارد ارائه می شود و به جای گوشت متاسفانه سویای دامی استفاده می شود. از سبزیجات ، میوه ،گوشت، لبنیات اثری در سبد غذایی دیده نمی شود.
۵ـ درمان و وضعیت بهداشتی و خدمات درمانی به صورت خصوصی در آمده که زندانی تمام مراحل درمانی خود را باید پرداخت نماید. حتی در زمان بستری، غذای نگهبانان توسط زندانی پرداخت می گردد و گزارش شده برای پرداخت یک روز بستری در بیمارستان درجه ۲ و درجه ۳ حدود ۲ میلیون تومان هزینه پرداخت شده است. این در حالیست که طبق قانون خدمات درمانی می بایست به صورت بیمه توسط سازمان زندانها ارائه شود.
۶ـ ملاقات حضوری حدود ۳ سال فقط به تعدادی داده شده است .همچنین نوع بازرسی خانواده ها در سالن ملاقات بسیارتوهین آمیز ، غیر اخلاقی و غیر انسانی است و بین زندانیان و خانواده دیواری نصب شده است .
۷ـ ارائه اجناس بنجل و غیر استاندارد و بی کیفیت از طریق فروشگاه زندان با قیمتهای زیاد .طبق آیین نامه سازمان زندانها اجناس ارائه شده در فروشگاه می بایست به صورت تعاونی باشد.
۸ـ عدم اعطای آزادی های موردی و مشروط، مرخصی های درمانی و قانونی .به گفته معاون دادستان تهران مرخصی حق زندانی نیست و ما به هر کسی که تشخیص دهیم مرخصی داده می شود.
۹ـ تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی از محل زندگی و ارائه تصویری وارونه مسئولین در مصاحبه های خود تصویری زیبا از وضعیت زندانها ارائه می دهند. این در حالیست که در زندانها شکنجه ، بدرفتاری ، هتک حرمت، تحقیر جزو اصول اولیه است و به صورت کاملا سازمان یافته در زندان اعمال می شود.
۱۰ـ پرونده سازی در زندانها به صورت سیستماتیک به دستور نهادهای امنیتی پشت پرده برای تعدادی از فعالین سیاسی و حقوق بشری، زیرپا گذاشتن تمام کنوانسیونهای امضا شده در ارتباط با حقوق بشر و حقوق زندانیان، بدرفتاری ، زدن پابند، دستبند و پوشاندن لباس زندان آنهم کثیف و غیر بهداشتی در حین اعزام به مراکز درمانی و دادگاهها.
در نهایت تمام این موارد ارائه شده در بندهای آیین نامه سازمان زندانها به صورت ویژه و مکررا اشاره گردیده و ازحقوق مسلم و اولیه زندانی محسوب می شود ولی متاسفانه هیچیک رعایت نمی شود.
جناب آقای احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران،
احترام و سلام ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر (گوهردشت کرج ) را پذیرا باشید ،
این زندان متاسفانه با ۲۵۰ تن زندانی عقیدتی و سیاسی که حدود ۴۰ تن زیر حکم اعدام ، ۲۰ تن حبس ابد و تعداد کثیری از آنها با دارا بودن بیش از ۱۰ سال زندان و تبعید از سراسر کشور، به زندانی جهنمی تبدیل شده و زندانیان از تمام حقوق قانونی و اولیه خود محروم هستند.
آنچه در طی سالیان اخیر تاکنون بر سر زندانیان سیاسی آمده است نیازی به توضیح ندارد. دادرسیهای ناعادلانه و عاری از استانداردهای حقوقی لازم نظیر حق برخورداری از وکیل ، عدم پاسخگویی مقامات قضایی به دفاعیات متهمان ، الزامات تعهد به رعایت عناصر مجرمانه در اتهامات وارده، بازداشتهای موقت و ایام حبس انفرادی بلند مدت، اعمال انواع شکنجه های جسمی و روانی بر متهمین سیاسی و خانواه ها، طرح سوالات القایی در بازجویی ها، بازجویی با چشم بند توام با تحقیر و هتک حرمت متهمین، و بسیاری از اموری بودند که تاکنون بسیاری از زندانیان سیاسی با آن روبرو بوده اند.
و لازم به یادآوری است که در طول چند سال اخیر تعداد زیادی از همبندیان در اثر شکنجه و بدرفتاری دچار مرگهای مشکوک در زندان ها شده اند که می شود نام زنده یادان منصور رادپور، امیرحسین حشمت ساران، عبدالرضا رجبی، اکبر محمدی، افشین اسانلو، علیرضا کرمی خیرآبادی، و اعدامهای فله ای و غیرقانونی مثل اعدام علی صارمی و فرزاد کمانگر ، تعداد ۶ تن از زندانیان عقیدتی اهل سنت و اینک حدود ۱۲ تن دیگر در لیست سیاه قوه قضاییه هستند. از جمله زانیار و لقمان مرادی و هوشنگ رضایی .
حدود ۳ سال است که از تلفن ، ملاقات حضوری ، مرخصی های درمانی و دیدار با خانواده و بستگان محروم هستیم. و به نام شرایط ویژه و به بهانه های غیر واقعی ،تعداد دستگاه موسوم به پارازیت را در اطراف حیاط هواخوری زندان نصب گردیده که همه می دانیم این دستگاهها چه صدماتی به جسم و روان و روح انسانها می زند. ما زندانیان سیاسی زندان رجایی شهر به جهت پیگیری این موضوع از طریق جنابعالی و همکارانتان در سازمان ملل تصمیم به نوشتن نامه ای به جهت بازگو کردن حقایق پنهان رنجها و دردهای خود و همچنین خانواده هایمان هستیم که در بندهای ذیل به آن اشاره می گردد. از جنابعالی مصرانه درخواست پیگیری و رسیدگی داریم .
۱ـ نصب و راه اندازی دستگاههای سرطان زای موسوم به پارازیت که به اعتراف مسئول محیط بهداشت و زیست صدمات شدید روحی ، روانی و جسمی به همراه دارد. عاملیت مستقیم ضررهای ناشی از این دستگاهها باعث صدمه زدن به DNA و موجب تغییرات ژنتیکی است.دومین اثر تخریبی آن به گفته محققان و مسئولین مربوطه آسیب رسانی به بافتهای مغز و اعصاب است که اگر این تخریب طولانی باشد خطرناک گزارش شده ، جهش ژنتیکی و ایجاد تومور ، اختلال در حافظه و تمرکز ، سرگیجه و به گفته ای هیچ ارگانی در بدن در برابر امواج در امان نخواهد بود.
۲ـ هواخوری سالن ۱۲ ، ۲ سال است که ۲ ساعت بوده این در حالیست که طبق آیین نامه سازمان زندانها از ساعات اولیه صبح تا غروب تعریف شده است.
۳ـ فضای سرانه زندانی که می بایست از ۱۲ متر باشد فقط حدود ۵\۲ متر است
۴ـ غذا بسیار بی کیفیت و غیر استاندارد ارائه می شود و به جای گوشت متاسفانه سویای دامی استفاده می شود. از سبزیجات ، میوه ،گوشت، لبنیات اثری در سبد غذایی دیده نمی شود.
۵ـ درمان و وضعیت بهداشتی و خدمات درمانی به صورت خصوصی در آمده که زندانی تمام مراحل درمانی خود را باید پرداخت نماید. حتی در زمان بستری، غذای نگهبانان توسط زندانی پرداخت می گردد و گزارش شده برای پرداخت یک روز بستری در بیمارستان درجه ۲ و درجه ۳ حدود ۲ میلیون تومان هزینه پرداخت شده است. این در حالیست که طبق قانون خدمات درمانی می بایست به صورت بیمه توسط سازمان زندانها ارائه شود.
۶ـ ملاقات حضوری حدود ۳ سال فقط به تعدادی داده شده است .همچنین نوع بازرسی خانواده ها در سالن ملاقات بسیارتوهین آمیز ، غیر اخلاقی و غیر انسانی است و بین زندانیان و خانواده دیواری نصب شده است .
۷ـ ارائه اجناس بنجل و غیر استاندارد و بی کیفیت از طریق فروشگاه زندان با قیمتهای زیاد .طبق آیین نامه سازمان زندانها اجناس ارائه شده در فروشگاه می بایست به صورت تعاونی باشد.
۸ـ عدم اعطای آزادی های موردی و مشروط، مرخصی های درمانی و قانونی .به گفته معاون دادستان تهران مرخصی حق زندانی نیست و ما به هر کسی که تشخیص دهیم مرخصی داده می شود.
۹ـ تبعید زندانیان سیاسی و عقیدتی از محل زندگی و ارائه تصویری وارونه مسئولین در مصاحبه های خود تصویری زیبا از وضعیت زندانها ارائه می دهند. این در حالیست که در زندانها شکنجه ، بدرفتاری ، هتک حرمت، تحقیر جزو اصول اولیه است و به صورت کاملا سازمان یافته در زندان اعمال می شود.
۱۰ـ پرونده سازی در زندانها به صورت سیستماتیک به دستور نهادهای امنیتی پشت پرده برای تعدادی از فعالین سیاسی و حقوق بشری، زیرپا گذاشتن تمام کنوانسیونهای امضا شده در ارتباط با حقوق بشر و حقوق زندانیان، بدرفتاری ، زدن پابند، دستبند و پوشاندن لباس زندان آنهم کثیف و غیر بهداشتی در حین اعزام به مراکز درمانی و دادگاهها.
در نهایت تمام این موارد ارائه شده در بندهای آیین نامه سازمان زندانها به صورت ویژه و مکررا اشاره گردیده و ازحقوق مسلم و اولیه زندانی محسوب می شود ولی متاسفانه هیچیک رعایت نمی شود.
زندانیان سیاسی سالن ۱۲زندان گوهردشت کرج
آذر ۱۳۹۲
۱ـ افشین حیرتیان ۲ـ آیت مهرعلی بیگلو ۳-ـ ایرج حاتمی، ۴ـخالد حردانی ،
۵ـ سعید ماسوری۶ـ شاهرخ زمانی ۷ـ صالح کهندل ۸ـ لطیف حسنی ۹ـ محمد امیرخیزی
۱۰ـ محمدعلی منصوری ۱۱ـ محمد نظری۱۲ـ محمود فضلی ۱۳ـ میثاق یزدان نژاد ۱۴ـ
ناصر یوسفی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر