سی و ششمین روز از اعتصاب غذای اسماعیل برزگری و وضعیت بحرانی او

اسماعیل برزگری که  سی وششمین روز از اعتصاب غذایش را می گذراند در وضعیت بحرانی به سر می برد

اسماعیل برزگری که از روز سه شنبه ۵ آذر ماه ۱۳۹۲ به دلیل اعتصاب غذا به سلولهای انفرادی بند ۲۴۰ زندان اوین منتقل شده است در وضعیت نامناسب و بحرانی و بدون امکان دسترسی به پزشک قرار دارد.

مسئولان زندان اوین روز سه شنبه وی را به بهانه‌ای انتقال به پزشک قانونی به سلول انفرادی بند ۲۴۰منتقل کردند و معاون زندان اوین آقای جواد مومنی در دیداری که با اسماعیل برزگری در سلول انفرادی ۲۴۰ داشته به وی اعلام داشت: «تا به اعتصاب غذای خود خاتمه ندهی هیچ کاری برای شما انجام نمی‌دهم و به بند ۳۵۰ منتقل نمی‌کنم.»

این مسئول زندان هم چنین گفت: «با این کار خودت را از بین می‌بری و اتفاقی برای ما نمی‌افتد، مگر هدی صابر، ستار بهشتی، محسن دکمه چی فوت کردند اتفاقی برای ما افتاد؟ چند روزی هیاهوی رسانه‌ای و سر و صدا همه چیز به حالت اول خود برگشت و تو هم به کلی فراموش می‌شوی و تنها کسی که در این وسط ضرر می‌کند خودت و خانواده‌ات است.»

اسماعیل برزگری در ششمین روز اعتصاب خود نا مهای منتشر کرد 

 

متن نامه آقای اسماعیل برزگر که توسط “کمپین صلح فعالان در تبعید” منتشر شد را، درادامه مطلب بخوانید .

من اسماعیل برزگر در 20 اردیبهشت سال 90 به اتهام استقلال طلبی دستگیر و 8 روز را دریک منزل مسکونی (امن) با اعمال شکنجه های حیوانی که منجر به شکسته شدن استخوان گونه صورت گردید، نگهداری شدم .

بعد از انتقال به زندان اوین و نگهداری 6 ماهه در سلولهای انفرادی 2 الف سپاه پاسداران همراه با شکنجه های روحی و روانی، تهدید خود و خانواده ام، این بار پرونده برای جاسوسی برایم تشکیل دادند .

همچنین ماموران اطلاعات تبریز بعد از دستگیری اینجانب به خانه ام مراجعه میکنند و با تفتیش خانه و تعقیب و گریز همسر و فرزندم پرداختند که متاسفانه دختر 10 ساله ام در کشاکش این تعقیب و گریز از یکی از چشمانش را از دست داده است.

از سوی دیگر جلسات محاکمات بنده بدون حضور وکیل برگزار گردید و هر زمان که اقدام به گرفتن وکیل نمودم مورد تهدید قرار گرفته و نهایتا با تشکیل دادگاههای فرمایشی در عرض 2 دقیقه بدون اینکه امکان دفاع از خودم داشته باشم پرونده بررسی شد.

بنده به دلیل اعتراض به خشونت و بی عدالتی وزارت اطلاعات و قوه قضاییه 11 با اقدام به اعتصاب کرده ام  و به دلیل استمرار این اعتصابات دچار خونریزی معده، تشنج مغزی، از دست دادن تعدادی از دندانها به هنگام تشنج و زمین خوردن و سوتغذیه شده ام.

وضعیت وخیم اینجانب 4 بار از طرف پزشک قانونی زندان و به ترتیب زیر تایید شده است:

1″-بار اول اختلالات عصبی و روحی

2-بار دوم به علت ضربه خوردن سر به زمین به هنگام تشنج

3-بار سوم وچهارم به علت تشنج اعصاب و روان  “

 که متاسفانه ولی دادستانی هیچونه توجهی نکرده است.

هر بار به هنگام اعتصاب و حاد شدن وضعیت جسمانی، مسولان زندان و نماینده وزارت  اطلاعات به نام عباسی، در بند 350 با وعده و وعید اعتصاب مرا شکستند اما دریغ از اینکه به وعده های خود تا امروز عمل کنند .

اینجانب اسماعیل برزگر در طول 2 سال وهفت ماه گذشته از مرخصی استفاده نکرده و از ملاقات حضوری هم محروم بوده ام و در حال حاضر هم در شرایط روحی و جسمی شدیدا بدی قرار دارم و از 3 آبان 92 به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت جسمی و قول های داده شده در رابطه با پرونده ام و رسال آن به دیوان دست به اعتصاب غذا زده وتا نرسیدن به خواسته های ذیل به این اعتصاب غذا ادامه خواهم داد:

1-     روشن شدن وضعیت پرونده که بی دلیل و بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشم به 7 سال زندان محکوم شده ام .

2-     استفاده از مرخصی جهت رسیدگی به وضعیت دختر 10 ساله ام که یک چشم خود را در تعقیب و گریز با ماموان از دست داده است .

3-     رسیدگی به وضعیت جسمی و بیماری و دندان های خودم

4-     برخورداری از امکانات مساوی از جمله مرخصی و ملاقات حضوری مانند دیگر زندانیان بند 350 اوین .

، به شرح زیر است:

من اسماعیل برزگر در 20 اردیبهشت سال 90 به اتهام استقلال طلبی دستگیر و 8 روز را دریک منزل مسکونی (امن) با اعمال شکنجه های حیوانی که منجر به شکسته شدن استخوان گونه صورت گردید، نگهداری شدم .

بعد از انتقال به زندان اوین و نگهداری 6 ماهه در سلولهای انفرادی 2 الف سپاه پاسداران همراه با شکنجه های روحی و روانی، تهدید خود و خانواده ام، این بار پرونده برای جاسوسی برایم تشکیل دادند .

همچنین ماموران اطلاعات تبریز بعد از دستگیری اینجانب به خانه ام مراجعه میکنند و با تفتیش خانه و تعقیب و گریز همسر و فرزندم پرداختند که متاسفانه دختر 10 ساله ام در کشاکش این تعقیب و گریز از یکی از چشمانش را از دست داده است.

از سوی دیگر جلسات محاکمات بنده بدون حضور وکیل برگزار گردید و هر زمان که اقدام به گرفتن وکیل نمودم مورد تهدید قرار گرفته و نهایتا با تشکیل دادگاههای فرمایشی در عرض 2 دقیقه بدون اینکه امکان دفاع از خودم داشته باشم پرونده بررسی شد.

بنده به دلیل اعتراض به خشونت و بی عدالتی وزارت اطلاعات و قوه قضاییه 11 با اقدام به اعتصاب کرده ام  و به دلیل استمرار این اعتصابات دچار خونریزی معده، تشنج مغزی، از دست دادن تعدادی از دندانها به هنگام تشنج و زمین خوردن و سوتغذیه شده ام.

وضعیت وخیم اینجانب 4 بار از طرف پزشک قانونی زندان و به ترتیب زیر تایید شده است:

1″-بار اول اختلالات عصبی و روحی

2-بار دوم به علت ضربه خوردن سر به زمین به هنگام تشنج

3-بار سوم وچهارم به علت تشنج اعصاب و روان  “

 که متاسفانه ولی دادستانی هیچونه توجهی نکرده است.

هر بار به هنگام اعتصاب و حاد شدن وضعیت جسمانی، مسولان زندان و نماینده وزارت  اطلاعات به نام عباسی، در بند 350 با وعده و وعید اعتصاب مرا شکستند اما دریغ از اینکه به وعده های خود تا امروز عمل کنند .

اینجانب اسماعیل برزگر در طول 2 سال وهفت ماه گذشته از مرخصی استفاده نکرده و از ملاقات حضوری هم محروم بوده ام و در حال حاضر هم در شرایط روحی و جسمی شدیدا بدی قرار دارم و از 3 آبان 92 به دلیل عدم رسیدگی به وضعیت جسمی و قول های داده شده در رابطه با پرونده ام و رسال آن به دیوان دست به اعتصاب غذا زده وتا نرسیدن به خواسته های ذیل به این اعتصاب غذا ادامه خواهم داد:

1-     روشن شدن وضعیت پرونده که بی دلیل و بدون آنکه جرمی مرتکب شده باشم به 7 سال زندان محکوم شده ام .

2-     استفاده از مرخصی جهت رسیدگی به وضعیت دختر 10 ساله ام که یک چشم خود را در تعقیب و گریز با ماموان از دست داده است .

3-     رسیدگی به وضعیت جسمی و بیماری و دندان های خودم

4-     برخورداری از امکانات مساوی از جمله مرخصی و ملاقات حضوری مانند دیگر زندانیان بند 350 اوین .